Denk je alles gehad te hebben, wordt je wakker met een ontzettende pijn in de bestraalde borst, haalt de sliconenpleister eraf en wat blijkt?Tatatata, is mijn onderkant die geroosterd was totaal aan het afbraden, even blussen met talkpoeder en die pleister toch maar weggeknald, heb er nog genoeg en kan altijd bellen voor nieuwe siliconenpleisters, leve de zorgpremie, die ik er op zo een manier wel uithaal.

Maar die verrotte pijn maakt mij wel een van de ongezelligste in de hut hier, dus zeg ik maar weinig, slik mijn medicatie en vrouwlief snapt het gelukkig en laat mij met rust, poederde ook nog even mijn halfverbrande oksel in, ook daar ellende.

Maar ik was ervoor gewaarschuwd, na de bestralingen zou ik nog 2 tot 4 weken de na-weeën van die lastertechniek en dan zou het wel goed komen. Ineens ( of het komt door de regen, kan natuurlijk ook) zie ik het weer niet zitten, kom ik ineens in een valkuil of zo? Mijn handen, benen, rug, kortom mijn hele lichaam protesteert tegen de hele behandelingen die ik al die maanden heb ondervonden.

Dat ik volgende week weer naar mijn oncoloog moet en de regieoncologe voor een diepgaand gesprek, gelukkig maar, misschien dat zij mij over die lange brug kunnen slepen. Het valt niet mee, mezelf weer tegen te komen en zeker niet dat het veranderen van je karakter een hele grote rol speelt. Ik zie alles duidelijker nu, voel mezelf erg assertief geworden en merk ook dat ik sneller de mens door heb, wat eigenlijk soms wel jammer is bij sommige mensen die ik nu in de ware aard zie. Maar aan de andere kant is dat natuurlijk ook weer een voordeel.

Het zal nog heel lang duren voordat ik mezelf terug heb kunnen vinden na zo een ingrijpende operatie, de mens die dit nooit bij of dichtbij heeft meegemaakt zou dit ook nooit kunnen begrijpen, maar geloof mij, als je zo ziek bent dat je in het voorportaal van de dood staat de komende jaren ben je o zo blij dat je elke dag wakker mag worden en de zon zien stralen, de vogels horen en heerlijk aan de koffie buiten genieten van de natuur. Mijn liefje wat wil je nog meer.....