Nimmer heb ik zo uitgezien naar een vakantie die ik tegoed heb, wat heet!!Die ik verdiend heb. Al die 28 dagen elke dag op en neer voor 2 minuten stil liggen, je DNA verwoesten en de rest van binnen, je mag niet afvallen ( zal mijn oncologe-diabeetarts leuk vinden) dus deze reis maar 1 ons kwijt, viel wel mee, na die 12 kilo die ik al kwijt was.

Maar voor die bestralingen mag ik niet afvallen omdat de energie die het vreet van binnen vanzelf wel gewicht gaat verliezen, dus als ik vrijdag mijn laatste 2 minuten onder de lasers lig en opsta, mijn duizeligheid kwijtraak en getekend en wel naar de kleedkamer ga denk ik wel dat er een traantje van opluchting zal vallen uit mijn hoofd.

Natuurlijk in de hoop er nooit, maar dan ook nooit meer te komen. Mijn ene borst zit in de siliconenpleisters van de brandplekken, helaas door de poeder heen gelaserd, mijn oksel is toch ook voor de helft bestraald, wat eerst niet de bedoeling was, dus ook daar een siliconenpleister. Dat ik mijn premie er deze maand al uitheb met een paar van die dozen met dure pleisters.. Ze kunnen mij wat.

Ik ga vrijdag lekker een tijdje de bossen in, heerlijk de natuur weer opzoeken met Toos mijn duwdoos ( rollator) kom ik best wel een eind, die moeheid blijft voorlopig, maar ik kan er op zitten dus rusten onderweg als ik moe ben. Ik ben al die witjassen nu inderdaad wel ontzettend zat, alles eigenlijk, de ziekte, de medicatie, de suiker die ik er aan over heb gehouden, de bestralingen die een crime waren, maar ik heb het allemaal overleefd, nou de rest van de jaren nog.

Ik blijf doorgaan, met de pil, de overgang, het haar groeit weer, ik moet mezelf ineens scheren als een man, krijg verdikkeme baardgroei door die pil, maar what the f*ck IK LEEF en daar gaat het om. Ik ga verder met mijn survival. Normaal geef ik niet om vakantie, altijd koffers in en uitpakken, maar nu verlang ik naar de rust van de bossen, de stilte van de avonden en alleen de vogels die je hoort, heerlijk met vrouw en kater aan de lijn natuurlijk. En lekker eindjes rijden, recensies schrijven over de plaatsen, markten, musea noem maar op, overal is in Drenthe wel iets te doen. En natuurlijk mijn vlindertuin zeker niet vergeten, ben er verslaafd aan.

Ik hou jullie zeker op de hoogte, want bep de lep gaat gewoon lekker mee naar de hut..Voor hen die nu met vakantie gaan, ik wens jullie een fijne en veilige vakantie en geniet ervan elk moment...