Hoevelen zijn er vandaag niet ingetuind met een 1 april grap? Velen denk ik. Vooralsnog heeft niemand mij nog kunnen pakken, maar de avond is nog lang. Doch wij verwachten nooit visite en verwacht dan ook niets, of vrouwlief heeft nog wat in de koker, die zit meestal met pratical jokes daar hoeft het geen 1 april voor te zijn.

Als je aan de meeste mensen vraagt wat het nou allemaal inhoud weet ik alleen van de lagere school dat Alfa zijn bril verloor op die dag en dat hij de verkeerde stad belegerde. Dat was mijn versie toen mijn moeder ooit vroeg wat ik nou vandaag op school geleerd had. Of ze toen al brillen hadden, zelfs dat zou ik moeten googlen, maar dacht het niet. Vond het verhaal wel leuk eigenlijk en heb het er maar ingehouden. Wie het fijne ervan wil weten kan het altijd opzoeken op internet, maar voor mijzelf is het een dag als alle andere, alleen zullen heel wat mensen op hun hoede zijn.


Verder heb ik dankzij diverse giften van deze kant van de blogs mijn aantal sjaals aan kunnen vullen met drie nieuwe erbij, als er een in de was is, geloof mij dan is het toch wel kil op je kale plaat met een zo een dun sportief dingetje hoor daar niet van, maar het moest toch aangevuld worden. Zij die beloofd is beloofd hebben gestuurd, mijn hartelijke en welgemeende dank. Dat er nog mensen bestaan die hun beloftes houden is in deze tijd van ikke al heel wat. Ik ben erg dankbaar voor de giften, vandaar wat foto's van de nieuwe aanwinsten, zodat je weet waar je centen heengegaan zijn.

Dat recht heb je gewoon daar ben ik open en eerlijk in. Mijn dank is nogmaals oprecht en ik mag wel zeggen dat ik emo werd toen ik mijn bankafschrift zag.Dank dank dank onbekende bekende van me, alle liefs ook namens mijn vrouw.