Soms wil ik wegvaren zo met deze wolken mee, zomaar ergens heen en het kan mij niets schelen waarheen. Soms wil ik alle post verscheuren leuke of niet leuke, de lol ontgaat mij dan.Soms wil ik iedereen een knal voor de kanis geven, alleen omdat die kop mij niet aanstaat, soms dan.Soms voel ik de onmacht van de kracht van het leven dat wij zomaar aangereikt krijgen bij geboorte, maar zwijgend worden wij het leven ook afgenomen.

Zonder aanziens des persoons moeten wij ons neerleggen bij het feit dat de enige zekerheid in je leven is dat je doodgaat.Maar om je daar nou direct bij neer te leggen als je een fijn leven hebt?Soms vind ik het leven zo oneerlijk! Maar niemand heeft mij verteld dat de wereld eerlijk was.Soms wil ik nodeloos janken van ellende en onmacht omdat ik niet bij machte ben het slechte om te draaien naar het goede.

Dan vraag ik soms aan God of hij de bedoeling even aan mij uit wil leggen. Ik ben nu bijna 58 en nog steeds geen antwoord.Het blijft stil daarboven het antwoord moet ik toch hier op deze aardkloot zien te vinden.Niemand vraagt om ziek te worden, niemand vraagt om dood te gaan. Ja wel, ik weet van mensen die smeekten om de dood omdat het leven hen ingehaald had en dit geen leven meer was.

Die verhoren werden wel gehonoreerd door God, als HIJ/ZIJ bestaat.Geloof zit in je hart en ik laat ieder in zijn/haar waarde. Ik geloof altijd en eeuwig in wat ik niet kan begrijpen en hoop eens een antwoord te krijgen op al die vragen die mij hier in dit leven voor de voeten worden neergelegd.Vraag daarom ook nooit :"WAAROM IK LIEVE HEER"Vraag liever:"WAAROM IK OOK NIET". Want je bent nooit alleen.©