Weer thuis van een lange vervelende vakantie, alle ziekenhuisperikelen meegerekend heb ik al met al toch nog 3 weken pauze gehad door alle ellende heen. De 30ste oktober een fikse griepaanval gevolgd door een astmatische bronchitisaanval deed mij de das bijna om, doch dokter dorp knalde er een potje prednison tegenaan omdat ik die zaterdag erop een live radiouitzending had van een half uur, heerlijk ik verheugde mij erop. Dus gelijk maar een week in het mandje, lekker uitzieken en zaterdag naar de studio.

NEE NEE NEE. Een uur voor uizending af moeten bellen, te hoge koorts en vrouwlief kreeg ook nog eens de griep, dus als twee natte ouwe dweilen zijn wij het weekend maar retour huis gegaan en daar verder uit gaan zieken, de ziekte had ik toch al in. Het programma zou over Doris gaan en aangezien hij zijn bolhoedje bij mijn vader op de markt Waterlooplein had gekocht en zijn neef ook in de studio zou zijn en er over mijn schrijfwerk gesproken zou worden, dat mijn gedichten in ieder geval voorgelezen zijn, voor de rest weer geen feestje..Maar ach, er komt nog zoveel op mijn pad. Wat in het vat zit verzuurd niet toch?

Hier toch even een stukje van een gedicht dat ik schreef en dat in de uitzending voorgelezen werd, oude nostalgie, denk alleen maar aan dat POESIEIEIEIEIE MAUWWWWWW---Nimmer meer zo gelachen als toen...

ODE AAN DE GROTE KLEINE MAN


WIE KENT ZE NIET DIE TWEE MOTTEN

CHARLOTTE EN BAS

DIE ZATEN IN EEN OUDE JAS

VAN ONZE EIGEN DORUS

DE GROTE KLEINE MAN

DIE DE MARINE LIET ZWETEN

DOOR TE ZINGEN

DAT JE HET WEL AANKAN

ALS JE ERBIJ ZAT

WIE KENT NIET DIE GROTE KLEINE MAN

MET ZIJN EEUWIGE BOLHOED,

DIKKE SNOR EN OUDE KNIJPBRIL

STUKJE SIGAAR IN DE MOND

KNIJPBRIL ZONDER GLAZEN

WAAR WIJ VAAK IN ZIJN TRIESTE OGEN

DE LACH EN TRAAN LAZEN

ZIJN GEZICHT ALTIJD BEKEND

EN VEREERD

IK BEN BLIJ DAT IK HEM HEB GEKEND

EN DAT IK HEB GELEERD

DAT CABARET EN TEKST ZIJN VERWEVEN

BIJ HEM ALTIJD IN ZIJN CAFE

Saint Germain des Prés

DAT CABARET EN GENIETEN EEN

GENOT WAS EN JE ALTIJD MET EEN LACH

JE WEEKEND INGING

ER WAS WEER IETS OP DE TV

TE BELEVEN

DORUS WAS GEWEEST.

©leny kruis